Symulacja ma na celu wczesne rozpoznanie objawów zatrucia co może zapobiec dalszemu jego działaniu. Ratownicy medyczni są szczególnie narażeni na te niebezpieczeństwo. Osoby, którym udzielają pomocy mogą znajdować się w pomieszczeniach zawierających tlenek węgla. Są to najczęściej mieszkania ogrzewane piecykami gazowymi ale też garaże, piwnice, kanały itp.

Ratownicy nie posiadają detektorów tlenku węgla i nie są w stanie rozpoznać zagrożenia. W ten sposób mogą stać się kolejnymi ofiarami zatrucia. Doświadczenie hipoksji podczas symulacji pozwala zaznajomić się z jej objawami a dzięki temu wcześnie reagować na niebezpieczeństwo.

W czasie symulacji monitorowane są podstawowe funkcje życiowe :ciśnienie, saturacja % O2 krwi, tętno.
W każdym momencie uczestnik może przerwać trening i pooddychać 100% o2.

Uczestnik będzie miał za zadanie wykonać zadania pamięciowe oraz manualne wymagające koncentracji psychoruchowej. Dodatkowo będzie sprawdzana ostrość i rozróżnianie kolorów widzenia przy pomocy tablic Ishihary.

W pierwszej kolejności zadania będą wykonywane w normoksji a następnie w hipoksji. Wyniki tj. czas i jakość rozwiązywania zadań będą porównywane aby sprawdzić w jakim stopniu hipoksja obniżyła zdolności psycho-poznawcze oraz psycho-motoryczne uczestnika. Nad całością czuwa personel medyczny.