
Kiedy pacjent powinien być transportowany do Centrum Urazowego?
– Dzień dobry, my z pacjentką do doktora.
– Dzień dobry, cóż jej dolega?
– A potknęła się na chodniku, przy spotkaniu z Matką Ziemią złamała obydwa nadgarstki i skręciła kostkę.
– Ale to czemu do nas?!
– A gdzie niby mielibyśmy ją zawieźć?
– No do centrum urazowego!
– …?
– No przecież ma uraz wielonarządowy!
*************
Kto miał rację? Zespół ratownictwa medycznego, transportując pacjentkę z powyżej opisanymi obrażeniami do chirurgicznej izby przyjęć? Czy lekarz tejże izby, próbując skierować ratowników do centrum urazowego? Odpowiedź jest bardzo prosta i powinna ją znać każda osoba, pracująca w systemie Państwowego Ratownictwa Medycznego.
* zdjęcie poglądowe, nie jest to noga wspomnianej pacjentki ;-)
Tak na dobrą sprawę postawione wyżej pytanie paść nie powinno. Powód jest prosty: w tym przypadku, wyjątkowo, jasno określone przepisami prawa kryteria organizacji centrum urazowego oraz kwalifikacji pacjentów, którzy powinni być przewiezieni do tegoż centrum.
To, o czym mówimy, określiło już 4 lata temu rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 18 czerwca 2010 r. w sprawie centrum urazowego. I tam właśnie, w paragrafie 5, przedstawiono rodzaje obrażeń ciała oraz towarzyszące im parametry życiowe, które pacjent mieć musi, by zespół ratownictwa medycznego podjął decyzję o przewiezieniu rannego do centrum urazowego (pod warunkiem, że w rejonie jest dostępne).
Kwalifikacja do centrum urazowego
Cytując wspomniane rozporządzenie, do centrum urazowego należy przewieźć pacjenta, który doznał co najmniej dwóch spośród wymienionych w podpunktach obrażeń ciała:
a) penetrujące rany głowy lub tułowia lub urazy tępe z objawami uszkodzenia narządów wewnętrznych głowy, klatki piersiowej i brzucha,
b) amputacja kończyny powyżej kolana lub łokcia,
c) rozległe zmiażdżenia kończyn,
d) uszkodzenie rdzenia kręgowego,
e) złamanie kończyny z uszkodzeniem naczyń i nerwów,
f) złamanie co najmniej dwóch proksymalnych kości długich kończyn lub miednicy;
Ale to nie wszystko! Oprócz obrażeń ciała muszą wystąpić objawy towarzyszące, znowu w liczbie co najmniej dwóch spośród wymienionych:
a) ciśnienie skurczowe krwi równe lub poniżej 80 mm Hg,
b) tętno co najmniej 120 na minutę,
c) częstość oddechu poniżej 10 lub powyżej 29 na minutę,
d) stan świadomości w skali Glasgow (GCS) równy lub poniżej 8,
e) saturacja krwi tętniczej równa lub poniżej 90%.
Kto wcześniej nie był pewien odpowiedzi teraz czarno na białym widzi, że zespół ratownictwa medycznego przetransportował pacjentkę we właściwe miejsce. W żadnym wypadku obrażenia, które u niej wystąpiły, nie pozwalały na kwalifikację do centrum urazowego.
W przypadku problemów, na jakie natrafił ZRM przedstawiony na początku wpisu, proponuję Wam odsyłać personel szpitala do stosownego rozporządzenia, strony Ministerstwa Zdrowia lub do tego wpisu (możecie np. wydrukować rozporządzenie i wrzucić do karetki, by w razie W było zakończeniem negocjacji).
Pomocne linki:
Rozporządzenie w sprawie centrum urazowego
Centra urazowe na stronie Ministerstwa Zdrowia
Centra urazowe w Polsce
Na dzień publikacji wpisu w Polsce istnieje 14 akredytowanych przez Ministerstwo Zdrowia centrów urazowych. Oto one:
- Akademicki Szpital Kliniczny im. Jana Mikulicza we Wrocławiu
- Szpital Akademicki Nr 1 w Bydgoszczy
- Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny Nr 4 w Lublinie
- SP ZOZ Szpital Wojewódzki w Zielonej Górze
- Wojewódzki Szpital Specjalistyczny im. Kopernika w Łodzi
- SP ZOZ Szpital Uniwersytecki w Krakowie
- Wojskowy Instytut Medyczny w Warszawie
- Wojewódzkie Centrum Medyczne w Opolu
- Uniwersytecki Szpital Kliniczny w Białymstoku
- Szpital Wojewódzki Nr 2 w Rzeszowie
- Uniwersyteckie Centrum Kliniczne w Gdańsku
- Wojewódzki Szpital Specjalistyczny Nr 5 im. św. Barbary w Sosnowcu
- Wojewódzki Szpital Specjalistyczny w Olsztynie
- Wielospecjalistyczny Szpital Miejski im. Józefa Strusia w Poznaniu.
Wyświetlenia: 11 235