Kiedy pacjent powinien być transportowany do Centrum Urazowego? ⋆ Ratowniczy.net ⋆ ratownictwo medyczne okiem praktyka

Kiedy pacjent powinien być transportowany do Centrum Urazowego?

26 sierpnia 2014, Ochrona zdrowia oraz Ratownictwo, 6 komentarzy

– Dzień dobry, my z pacjentką do doktora.
– Dzień dobry, cóż jej dolega?
– A potknęła się na chodniku, przy spotkaniu z Matką Ziemią złamała obydwa nadgarstki i skręciła kostkę.
– Ale to czemu do nas?!
– A gdzie niby mielibyśmy ją zawieźć?
– No do centrum urazowego!
– …?
– No przecież ma uraz wielonarządowy!

*************

Kto miał rację? Zespół ratownictwa medycznego, transportując pacjentkę z powyżej opisanymi obrażeniami do chirurgicznej izby przyjęć? Czy lekarz tejże izby, próbując skierować ratowników do centrum urazowego? Odpowiedź jest bardzo prosta i powinna ją znać każda osoba, pracująca w systemie Państwowego Ratownictwa Medycznego.

Skręcenie stawu skokowego do centrum urazowego?
* zdjęcie poglądowe, nie jest to noga wspomnianej pacjentki ;-)

Tak na dobrą sprawę postawione wyżej pytanie paść nie powinno. Powód jest prosty: w tym przypadku, wyjątkowo, jasno określone przepisami prawa kryteria organizacji centrum urazowego oraz kwalifikacji pacjentów, którzy powinni być przewiezieni do tegoż centrum.

To, o czym mówimy, określiło już 4 lata temu rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 18 czerwca 2010 r. w sprawie centrum urazowego. I tam właśnie, w paragrafie 5, przedstawiono rodzaje obrażeń ciała oraz towarzyszące im parametry życiowe, które pacjent mieć musi, by zespół ratownictwa medycznego podjął decyzję o przewiezieniu rannego do centrum urazowego (pod warunkiem, że w rejonie jest dostępne).

Kwalifikacja do centrum urazowego

Cytując wspomniane rozporządzenie, do centrum urazowego należy przewieźć pacjenta, który doznał co najmniej dwóch spośród wymienionych w podpunktach obrażeń ciała:

a) penetrujące rany głowy lub tułowia lub urazy tępe z objawami uszkodzenia narządów wewnętrznych głowy, klatki piersiowej i brzucha,
b) amputacja kończyny powyżej kolana lub łokcia,
c) rozległe zmiażdżenia kończyn,
d) uszkodzenie rdzenia kręgowego,
e) złamanie kończyny z uszkodzeniem naczyń i nerwów,
f) złamanie co najmniej dwóch proksymalnych kości długich kończyn lub miednicy;

Ale to nie wszystko! Oprócz obrażeń ciała muszą wystąpić objawy towarzyszące, znowu w liczbie co najmniej dwóch spośród wymienionych:

a) ciśnienie skurczowe krwi równe lub poniżej 80 mm Hg,
b) tętno co najmniej 120 na minutę,
c) częstość oddechu poniżej 10 lub powyżej 29 na minutę,
d) stan świadomości w skali Glasgow (GCS) równy lub poniżej 8,
e) saturacja krwi tętniczej równa lub poniżej 90%.

Kto wcześniej nie był pewien odpowiedzi teraz czarno na białym widzi, że zespół ratownictwa medycznego przetransportował pacjentkę we właściwe miejsce. W żadnym wypadku obrażenia, które u niej wystąpiły, nie pozwalały na kwalifikację do centrum urazowego.

W przypadku problemów, na jakie natrafił ZRM przedstawiony na początku wpisu, proponuję Wam odsyłać personel szpitala do stosownego rozporządzenia, strony Ministerstwa Zdrowia lub do tego wpisu (możecie np. wydrukować rozporządzenie i wrzucić do karetki, by w razie W było zakończeniem negocjacji).

Pomocne linki:
Rozporządzenie w sprawie centrum urazowego
Centra urazowe na stronie Ministerstwa Zdrowia